-
1 porwać\ się
сов. 1. схватиться;\porwać\ się się za głowę схватиться за голову;
2. вскочить, сорваться;\porwać\ się się na (równe) nogi вскочить на ноги;
3. na kogo-co, do czego броситься на кого-что;\porwać\ się się do walki a) подняться (встать) на борьбу;
б) броситься (на кого-л.);\porwać\ się się na czyjeś życie совершить покушение на кого-л., покуситься на чыо-л. жизнь; 4. порваться, разорваться+1. chwycić się 4. podrzeć się porwanie ☼ похищение; угон ♂
+ uprowadzenie pory|ć, \porwać\ sięty сов. изрыть; избороздить+ zryć -
2 porwać się
сов.1) схвати́тьсяporwać się się za głowę — схвати́ться за́ голову
2) вскочи́ть, сорва́тьсяporwać się się na (równe) nogi — вскочи́ть на́ ноги
3) na kogo-co, do czego бро́ситься на кого-чтоporwać się się do walki — 1) подня́ться ( встать) на борьбу́; 2) бро́ситься (на кого-л.)
porwać się się na czyjeś życie — соверши́ть покуше́ние на кого́-л., покуси́ться на чью́-л. жизнь
4) порва́ться, разорва́тьсяSyn:chwycić się 1), podrzeć się 4) -
3 por|wać1
pf — por|ywać impf (porwę — porywam) Ⅰ vt 1. (uprowadzić siłą) to kidnap, to abduct [osobę]; to hijack [autobus, samolot] 2. (gwałtownie unieść) [wiatr] to blow away a. off, to carry away a. off; [rzeka] to carry away a. off- nagle wiatr porwał mu kapelusz a sudden gust blew his hat off- porwał ich silny prąd they were carried away by the strong current3. (chwycić) to grab, to seize- porwał go za kołnierz i wyrzucił za drzwi he grabbed him by the collar and threw him out- porwała płaszcz i wybiegła she grabbed her coat and rushed out- porwał z rąk brata list i zaczął czytać he snatched the letter from his brother’s hand and began to read4. (ogarnąć) porwał mnie śmiech I burst out laughing- porwał ją żal she was burning with resentment- porwał go gniew he lost his temper5. (wywrzeć silne wrażenie) [artysta, mówca, muzyka] to inspire, to rouse- pieśń porwała naród do walki the song roused the people to fightⅡ porwać się — porywać się 1. (chwycić się) porwać się za głowę to clap one’s hand(s) to one’s head- porwać się za boki ze śmiechu to split one’s sides laughing, to double over with laughter2. (zerwać się) to jump, to leap- porwać się na równe nogi to jump a. leap to one’s feet3. (rzucić się) to lunge- porwał się na nich z nożem he lunged at them with a knife4. (podjąć się) to attempt, to tackle- porwać się na niezwykły czyn/taką podróż to attempt an extraordinary feat/such a journey5. (zacząć bójkę) to set on one another- porwali się za włosy they grabbed each other by the hairThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > por|wać1
-
4 porywać
impf ⇒ porwać1* * *-am, -asz, porwać; perf; vt( człowieka) to abduct, to kidnap; (samolot itp.) to hijack; ( o wietrze) to sweep away; (przen) to carry away* * *ipf.1. (= uprowadzać) kidnap; ( o samolocie) hijack; porwać kogoś dla okupu kidnap sb for ransom; niech cię diabli porwą! przest. to the devil with you!, the deuce take you!2. (o wietrze, wodzie) (= unosić) sweep away, wash away.3. (= chwytać, łapać gwałtownie) snatch, grab.4. ( o uczuciu) carry away; porwać kogoś do walki (z kimś/czymś) encourage sb to fight (against sb/sth); przemówienie porwało tłumy przen. the crowd was ecstatic about the speech.ipf.1. (= chwytać się gwałtownie) clutch ( za coś at sth).2. (= gwałtownie wstawać) spring, jump ( z czegoś from sth); porwać się na równe nogi jump l. spring to one's feet.3. (= atakować kogoś) fall ( na kogoś on sb); porwać się na czyjeś życie make an attempt on sb's life; porywać się z motyką na słońce try to square the circle, bite off more than one can chew.4. (= chwytać się za coś nawzajem) jump at one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porywać
-
5 rwać
1. (rwę, rwiesz); imp; rwij; vt 2. vi imperf(o zębie, stawach) to shoot; (pot: pędzić) to tearrwać sobie włosy z głowy — (przen) to tear one's hair (out)
* * *ipf.1. (= rozrywać) tear (apart), rip; porwać na strzępy rip l. tear up, rip to shreds, tear to pieces; cicha woda brzegi rwie still water runs deep.2. (= zrywać) pick.3. (= podrywać kobietę lub mężczyznę) pick up.4. (= wyrywać) pull out; rwać włosy z głowy przen. tear one's hair (out).5. (o zębie, stawach) (= sprawiać ból) shoot; ząb mnie rwie I have a shooting pain in my tooth.7. (= pędzić) rush, dash, tear.ipf.1. (= pękać) break, rip, burst.2. (= przerywać się) break; (o rozmowie, głosie) break off.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rwać
-
6 wi|r
m (G wiru) 1. (wodny) whirlpool; (mniejszy) eddy; (powietrzny) eddy- gwałtowne/potężne/zdradliwe wiry violent/powerful/treacherous whirlpools- porwał go wir (wody) he was caught in an eddy (of water)- wir wciągnął go pod wodę a whirlpool sucked him underwater a. down, he was sucked (down) into a whirlpool- gwałtowny wir powietrza a whirling a. swirling a. spinning vortex of air- wir wody znikający w odpływie wanny a swirl of water disappearing down the bath drain2. (obracanie się w koło) whirl, whirling (motion)- wir karuzeli the whirl of a merry-go-round- porwać kogoś w wir tańca to sweep sb into a whirl of dancing3. (natłok, kołowrót) whirl- wir spotkań/życia a whirl of meetings/the whirl a. merry-go-round of life- wir życia towarzyskiego the social whirl- wir wojny the maelstrom a. welter of war- szalony wir zdarzeń the mad whirl a. rush of events- w wirze walki in the thick of the fighting a. the fray- rzucić się w wir polityki/pracy/walki to throw oneself into the hurly-burly of politics/into work/into the fray- odpocząć od wiru codziennego życia to relax from the hustle and bustle of everyday lifeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wi|r
См. также в других словарях:
porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… … Słownik języka polskiego
broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… … Słownik języka polskiego
miecz — m II, D. a; lm M. e, D. ów a. y 1. «broń sieczna o prostej głowni i rękojeści, zwykle obosieczna, używana od epoki brązu do XVI w.» Krótki, ostry, goły, obnażony miecz. Miecz rycerski, katowski. Ostrze, głowica miecza. Dobyć miecza. Przypasać… … Słownik języka polskiego
oręż — m II, D. a zwykle blm 1. książk. «narzędzie walki; broń, uzbrojenie» Oręż bojowy. Szczęk oręża. ◊ Porwać się do oręża, chwycić za oręż, podnieść oręż «podjąć walkę zbrojną» ◊ Złożyć, rzucić oręż «przestać walczyć, poddać się» ◊ Wytrącić komuś… … Słownik języka polskiego
broń — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. broni; lm M. bronie {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj wojsk, typ formacji zbrojnej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Służyć w broni podwodnej, pancernej. Taktyka, korpus oficerski broni pancernej. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
unieść — dk XI, uniosę, uniesiesz, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony unosić ndk VIa, unoszę, unieśćsisz, unoś, unieśćsił, unoszony 1. «dźwignąć coś w górę, podciągnąć ku górze, umieścić coś wyżej niż poprzednio; podnieść, wznieść» Unieść głowę.… … Słownik języka polskiego
wir — m IV, D. u, Ms. wirze; lm M. y 1. «szybki, często gwałtowny ruch obrotowy cząstek wody lub powietrza (albo innej cieczy czy gazu) dokoła jakiejś osi; miejsce, w którym powstaje ten ruch» Gwałtowny, szybki wir. Wir powietrzny, wodny, rzeczny. Wir… … Słownik języka polskiego
